TOPAS 100 EC skuteczny w walce z mączniakiem

TOPAS 100 EC     
Opakowania: 5ml, 15ml lub 1L

Topas jest preparatem systemicznym, zalecanym do stosowania zapobiegawczego i interwencyjnego w uprawach jabłoni i gruszy przeciwko mączniakowi prawdziwemu jabłoni. Zawiera 100 gramów penkonazolu w litrze środka, należy do grupy triazoli. Działa hamująco zarówno na wzrost strzępki infekcyjnej, tworzenie przylg, jak i rozwój strzępek wewnątrz rośliny. Jest w związku z tym jednym z najlepiej działających i najbardziej wszechstronnym preparatem do zapobiegania porażenia jabłoni mączniakiem prawdziwym oraz do jego interwencyjnego zwalczania.

www.sadownictwo.co/TOPAS 100 EC

SUBSTANCJE AKTYWNE:

Zawartość substancji czynnej: penkonazol (związek z grupy triazoli) – 100 g w 1 litrze środka (10,15%).

 OPIS DZIAŁANIA:

Środek grzybobójczy w formie koncentratu do sporządzania emulsji wodnej, o działaniu układowym, stosowany nalistnie, zapobiegawczo i interwencyjnie w ochronie jabłoni, gruszy, winorośli, pigwy, porzeczki czarnej, porzeczki czerwonej, porzeczki białej, agrestu, uprawianej w polu, szklarni i pod osłonami truskawki, uprawianego w polu, szklarni i pod
osłonami ogórka, uprawianych w szklarni: melona, cukinii, bakłażana, papryki i pomidora przed chorobami grzybowymi.
Środek przeznaczony do stosowania przy użyciu opryskiwaczy polowych, sadowniczych i ręcznych.

Sercadis 300 SC fungicyd zwalczający parcha i mączniaka jabłoni

Sercadis 300 SC

Opakowanie: 1L

 To fungicyd SDHI najnowszej generacji. Zwalcza parcha jabłoni i gruszy oraz mączniaka jabłoni. Jest stosowany w dawkach najniższych spośród fungicydów SDHI.

www.sadownictwo.co/SERCADIS 300 SC 

 

Sercadis – Działanie

• Posiada najnowszą generację SDHI
• Ma elastyczną strukturę molekularną pozwalającą na jeszcze szybsze i skuteczniejsze zwalczanie chorób.
• Jest dodatkowo redystrybuowany z powierzchni liści, co zapewnia długotrwałą ochronę.
• Zwalcza choroby w dawkach najniższych spośród fungicydów SDHI
• Posiada elastyczność w kategorii mieszania i działania w niskich temperaturach
• Działa skutecznie jak  nawet w warunkach stresowych dla roślin
• Skutecznie zwalcza patogeny
• Odporne na zmywanie przez deszcz

Sercadis - Stosowanie

• Odstęp między zabiegami: co najmniej 7 dni
• Maksymalna liczba zabiegów w sezonie wegetacyjnym. 3
• Podczas stosowania środka nie dopuścić do: znoszenia cieczy użytkowej na sąsiednie rośliny uprawne, nakładania się cieczy użytkowej na stykach pasów zabiegowych i uwrociach.

Cechy produktu:

• Zastosowanie: Grusza, jabłoń
• Substancja aktywna: 300 g/l fluksapyroksad
• Okres karencji: 35 dni

Pełna etykieta - instrukcja stosowania (link do strony producenta)

Karta charakterystyki (link do strony producenta)

Opracowano na podstawie: Strona producenta - o preparacie

Informujemy, że publikowane na niniejszych stronach treści mają wyłącznie charakter informacyjny. W celu zapoznania się ze szczegółowymi informacjami na temat produktów i ich stosowania, prosimy o zapoznanie się z etykietą środka ochrony roślin.
Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu.

Czerwiec w sadzie - prace sezonowe w sadach, jagodnikach i winnicach

Z uwagi na przyśpieszoną w tym roku wegetację, wszystkie prace sezonowe
wykonujemy około 10 dni wcześniej.
Szczególnie ważna jest w tym okresie uważna obserwacja roślin w kierunku niedoborów pokarmowych i odpowiednie nawożenie.  

Zobaczmy najważniejsze prace w sadach, jagodnikach i winnicach

do wykonania w czerwcu:

Niedobory boru u jabłoni

Niedobór boru 

Objawy mogą być mylone z niedoborem wapnia. Niedobór boru powoduje objawy we wczesnym stadium rozwoju owoców, podczas gdy niedobór wapnia można zauważyć kilka tygodni przed zbiorem lub podczas przechowywania.
Ostre niedobory boru - objawy mogą być mylone z parchem jabłoni (spowodowanym przez Venturia inaequalis). 

W obecnym sezonie już obserwujemy owoce z objawami niedoborów boru - skorkowaciałą skórkę i zdrobnienie. Prawdopodobnie jest to spowodowane długotrwałym brakiem opadów po kwitnieniu.

Objawy:
Końcowe pąki zanikają. Najmłodsze liście początkowo wykazują lekkie chlorozy, następnie ich brzegi zasychają i skręcają się do środka.
Na owocach widoczne korkowate zaburzenia. Część owoców jest mała i zdeformowana.
Owoce są małe i zdeformowane, nekrozy z zagłębieniami dające wklęsły wygląd.
Na powierzchni owoców widoczne korkowate obszary i pęknięcia. Owoce są często małe i zdeformowane.
Korkowate plamy pojawiają się na korze pędów bocznych.

Pogorszenie przez:
Gleby piaszczyste. Gleby zasadowe. Gleby o niskiej zawartości materii organicznej. Duża zawartość azotu. Duża zawartość wapnia. Pogoda zimna i mokra. Okresy suszy.

Ważne dla:
Poprawia rozwój pąków. Poprawia kwitnienia. Poprawia zawiązywanie owoców. Zapewnia lepszą skórkę. Redukuje choroby przechowalnicze.


Polecamy nawozy z borem:

YaraVita Bortrac jest formułowanym nawozem dolistnym zawierającym bor, produkowanym w oparciu o najwyższe normy jakości, aby zagwarantować skład, bezpieczeństwo dla roślin oraz efektywność nawożenia.

www.sadownictwo.co/Botrac YaraVita 

  

YaraLiva NITRABOR

Granulowane saletra wapniowa do stosowania posypowego z biodegradowalną otoczką.Doskonałe źródło azotu, wapnia oraz boru w szybko przyswajalnych, saletrzanych formach. Nitrabor stosować na glebach lekkich, przepuszczalnych, ubogich w bor. Zabieg szczególnie istotny w przypadku obfitego owocowania w bieżącym sezonie.

www.sadownictwo.co/YaraLiva NITRABOR 25kg YARA

 

KristaLeaf FRUIT CONTROLLER jest dolistnym nawozem dla roślin sadowniczych i innych, z kompozycją składników pokarmowych dopasowaną do stosowania w okresie okołokwitnieniowym

www.sadownictwo.co/KristaLeaf Fruit Controller 25kg YARA

CYNKO-BOR stosowany nalistnie w formie roztworu wodnego dostarcza roślinom cynk i bor – mikroelementy istotnie wpływające na zwiększenie zimotrwałości i odporności na wiosenne przymrozki, a także na prawidłowe kwitnienie i zawiązanie owoców, które decyduje o wielkości plonów.

www.sadownictwo.co/cynko-bor 4kg 

Boramin Ca 5l Roztwór nawozu aminokwasowego z borem, wapniem i azotem. Skład: Wapń (CaO) Azot (azotanowy, amonowy i organiczny) Bor (B) Wolne aminowkwasy. Skutecznie zwalcza niedobory wapnia u drzew owocowych, truskawek, sałaty, pomidorów, papryki.

 www.sadownictwo.co/Boramin Ca

Materiały informacyjne ze strony producenta - www.yara.pl oraz www.intermag.pl, www.tradecorp.com.pl, zdjęcie tytułowe własne.

Ślimax GB preparat do zwalczania uciążliwych ślimaków w ogrodzie i warzywniku

Ślimax GB zwalcza ślimaki 

Opakowania: 250g lub1kg

Środek ślimakobójczy o działaniu żołądkowym i kontaktowym, w formie przynęty granulowanej.
Zwalcza ślimaki w uprawach rolniczych. Środek wabi ślimaki i jest chętnie przez nie zjadany.
Środek do stosowania w uprawach roślin sadowniczych, warzywnych i ozdobnych.

Substancja czynna
Metaldehyd – 30 g/ kg

Karencja
Truskawka, kapusta brukselska, kalafior, kapusta głowiasta, aksamitka – nie dotyczy

Prewencja
Dla człowieka, zwierząt, pszczół – nie dotyczy

 www.sadownictwo.co/SLIMAX GB duże i małe opakowania

DAWKA:
Maksymalna dawka do: 7 kg/ ha.

Stosować na uprawy:

• plantacje truskawek owocujących w gruncie.
• warzywa uprawiane w gruncie i pod osłonami: kapusta głowiasta, kapusta brukselska, kalafior, sałata.
• rośliny ozdobne uprawiane w gruncie: aksamitka, fiołek, funkia, goździk, hortensja, lilia, łubin, narcyz, petunia, piwoniowate, róża, słonecznik zwyczajny.

SPOSÓB UŻYCIA:
Stosować w razie potrzeby, po zauważeniu pierwszych szkód wyrządzonych przez ślimaki.

Środek rozsypywać równomiernie w międzyrzędziach i wzdłuż brzegów zagonów lub między roślinami.

Nie posypywać środkiem roślin uprawnych.

Maksymalna liczba zabiegów w sezonie wegetacyjnym – 3.

Odstępy między zabiegami – co najmniej 14 dni.

Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa.

Przed każdym użyciem przeczytaj informację zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zwróć uwagę na zwroty wskazujące na rodzaj zagrożenia oraz przestrzegaj zalecanych środków bezpieczeństwa.

Pułapki lepowe - przydatne do monitorowania obecności szkodników

Polecamy pułapki lepowe do monitorowania pojawienia się szkodników żerujących na roślinach uprawianych pod osłonami oraz drzew owocowych i ozdobnych, jak również roślin ozdobnych doniczkowych.

BROS lep do szklarni żółty 10 szt.

Pułapka klejowa do monitorowania obecności szkodników żerujących na roślinach uprawianych pod osłonami (szklarnie, tunele foliowe itp.) oraz drzew owocowych. Żółty kolor tabliczek przyciąga owady żerujące na roślinach. Zwabione owady przyklejają się do pułapki i w ten sposób zostają unieruchomione, co pozwala zaobserwować moment ich pojawienia się oraz liczebność.
Preparat nie zawiera chemicznych środków owadobójczych, nie jest środkiem ochrony roślin.

 www.sadownictwo.co/LEP DO SZKLARNI

BROS lep do drzew 5m

Taśma z klejem do monitorowania obecności szkodników występujących na drzewach ozdobnych i owocowych. Dwustronna taśma pokryta klejem umocowana wokół pnia drzewa stanowi barierę mechaniczną dla szkodników, takich jak piędzik przedzimek, zimówek ogołotniak, ukośnica szczawiówka itp. Szkodniki te wspinają się po pniach drzew aby zakończyć cykl rozwojowy. Bariera z taśmy pokrytej klejem zatrzymuje je i uniemożliwia dalsze rozmnażanie, a także pozwala zaobserwować moment ich pojawienia się oraz określenie liczebności.
Preparat nie zawiera chemicznych środków owadobójczych, nie jest środkiem ochrony roślin.

www.sadownictwo.co/LEP DO DRZEW 

BROS lep do doniczek żółty 10 sztuk

Pułapka klejowa do wyłapywania szkodników żerujących na doniczkowych roślinach ozdobnych. Żółty kolor tabliczek przyciąga owady żerujące na roślinach. Zwabione owady przyklejają się do pułapki i w ten sposób zostają unieruchomione, co uniemożliwia ich dalsze rozmnażanie, a także pozwala zaobserwować moment ich pojawienia się oraz liczebność.
Preparat nie zawiera chemicznych środków owadobójczych, nie jest środkiem ochrony roślin.
Preparat odporny na niekorzystne warunki atmosferyczne.
Opakowanie zawiera 10 lepów i 5 klipsów.

www.sadownictwo.co/LEP DO DONICZEK

 

Opracowano na podstawie informacji producenta.

Maj w sadzie - prace sezonowe w sadach, jagodnikach i winnicach

Maj w przyrodzie to najpiękniejszy miesiąc w roku.

Wiele się dzieje we wszystkich uprawach sadowniczych, jest ogrom prac.

Ważny jest w tym okresie monitoring i terminowe wykonywanie zabiegów ochrony.

Równie ważne jest nawożenie upraw.

Zobaczmy najważniejsze prace w sadach, jagodnikach i winnicach
do wykonania w maju:

Cięcie orzecha włoskiego - termin i sposób cięcia

Jak i kiedy ciąć orzechy włoskie? 

Panuje przekonanie, że drzew orzecha włoskiego nie należy ciąć. Tymczasem zabieg ten nierzadko jest  wręcz konieczny. Musi być tylko wykonany we właściwym terminie.

Cięcia formującego wymagają orzechy szczepione. Bez naszej ingerencji szybko mogłyby się zmienić w krzewy za sprawą licznych, zbyt nisko wyrastających odgałęzień. W ich przypadku trzeba również usunąć pędy wybijające z podkładki, by nie zdominowały zaszczepionej odmiany.

Cięcie warto wykonać też na drzewkach będących siewkami, ponieważ w odróżnieniu od orzechów szczepionych, początkowo słabo się rozgałęziają. Przycinając je odpowiednio, pobudzimy wyrastanie pędów bocznych, a później poprawiamy nie zawsze regularny kształt koron.

Orzechy włoskie, młode i stare, siewki i szczepione, powinny być cięte dopiero po ruszeniu wegetacji, najwcześniej w połowie maja. Skracanie czy wycinanie pędów przed jej rozpoczęciem, w marcu lub kwietniu, kończy się bowiem „płaczem" przydętych pędów (intensywnym wyciekiem soku) i nierzadko ich obumarciem.

Cięcie młodych drzew 

Orzechy włoskie zaczynamy ciąć już w pierwszym roku ich wzrostu, uzależniając sposób cięcia od wyglądu drzewek. Gdy są one dostatecznie wysokie, w połowie maja przycinamy je na wysokości około 110 cm, jeżeli chcemy pierwsze pędy boczne uzyskać na wysokości około 80 cm. Jeśli pień drzewka ma być wyższy, musimy je przyciąć odpowiednio wyżej, zawsze około 30 cm nad pierwszymi planowanymi odgałęzieniami. Jeżeli drzewka są zbyt niskie, to pozwalamy im dorosnąć do właściwej wysokości. W związku z tym nie skracamy ich przewodnika, uszczykujemy natomiast za 2. lub 3. liściem wyrastające pędy boczne. Uszczknięte pędy usuwamy pod koniec sierpnia lub na początku września. Inaczej postępujemy z drzewkami, które ucierpiały od wiosennych przymrozków. Do połowy czerwca pozwalamy rosnąć zwykle licznym odgałęzieniom, które pojawiają się w efekcie regeneracji uszkodzonych roślin. W drugiej połowie czerwca wszystkie pędy, z wyjątkiem jednego najsilniejszego, usuwamy na obrączkę. By uzyskać jednopędowe drzewko o pionowym wzroście, pozostawiony pęd przywiązujemy do wbitego w ziemię palika. W drugim roku po posadzeniu drzewka, które mają przynajmniej 3 pędy o zbliżonej długości, pozostawiamy bez cięcia. Wkraczamy z nim, gdy któreś z odgałęzień jest wyraźnie dłuższe od pozostałych lub rosnąc pionowo, konkuruje z przewodnikiem. Nie wcześniej niż w połowie maja pędy pionowe usuwamy, a zbyt długie skracamy. Po raz kolejny korygujemy kształt koron pod koniec sierpnia lub na początku września, wycinając lub skracając zbyt silnie rosnące gałęzie. Jeżeli w drugim roku wzrostu na drzewku są co najwyżej 2 w miarę równe odgałęzienia lub nie ma ich w ogóle, mniej więcej w połowie maja przycinamy na odpowiedniej wysokości jego przewodniki dość silnie skracamy pędy boczne. Gdy utworzone w poprzednim roku odgałęzienia tworzą z przewodnikiem zbyt ostre kąty lub znacznie różnią się długością, korzystniej będzie je wydąć i uformować drzewko na nowo. Przewodnik w takiej sytuacji należy przyciąć około 30 cm powyżej pierwszych planowanych odgałęzień. 

Cięcie starszych drzew 

W kolejnych latach korygujemy kształt koron. Usuwamy lub skracamy zbyt silnie rosnące gałęzie. Wycinamy również pędy wyrastające z pnia poniżej pierwszego piętra odgałęzień. Jeżeli w koronie kilkuletniego drzewa jest niewiele pędów, cięcie wykonujemy w drugiej połowie maja, by pobudzić je do tworzenia nowych odgałęzień. Przy dostatecznej liczbie pędów bocznych cięcie przesuwamy na sierpień lub najpóźniej na pierwsze dni września. W tych terminach tniemy także drzewa kilkunastoletnie i starsze, jeżeli ich korony są bardzo zagęszczone, niesymetryczne czy zbyt duże. Wybrane konary wycinamy wówczas na obrączkę lub skracamy bezpośrednio za którymś z odgałęzień. W wyjątkowych sytuacjach, np. gdy któraś z gałęzi starego orzecha „wchodzi" na budynek, cięcie możemy wykonać w lutym. Taki konar powinniśmy wówczas przyciąć na długi czop, który usuniemy w pierwszej połowie czerwca. Przy łagodnej zimie korzystniej będzie wykonać ten zabieg jeszcze wcześniej, już w styczniu. Wtedy też trzeba będzie pozostawić choć kilkunastocentymetrowy czop, który można będzie wyciąć w maju lub czerwcu.

Przystępując do formowania drzewek orzecha włoskiego, musimy mieć na uwadze ich przeznaczenie. Jeśli mają być one wyłącznie źródłem owoców, odpowiedni będzie dla nich niski, 80-120 cm pień. Jeżeli jednak zamierzamy pod nimi od czasu do czasu odpoczywać, konieczny będzie wyższy, nawet 180 cm pień. O wysokim pniu trzeba też pamiętać przy odmianach dających szerokie kąty rozwidleń (np. Resovii), których gałęzie przy intensywnym wzroście często się przewieszają. Taki pień zdecydowanie ułatwi pielęgnację drzew tego typu odmian.

Opracowano na podstawie: "Działkowiec" nr 4(728), kwiecień 2011, "Jak ciąć orzechy włoskie" autor: mgr Grzegorz Hodun, IO w Skierniewicach

Progi zagrożenia dla szkodników czereśni, wiśni i śliw - tabele cz.III

Próg zagrożenia to takie nasilenie agrofaga, po przekroczeniu którego osiągnięty zostanie próg ekonomicznej szkodliwości, a więc powstaną szkody o znaczeniu gospodarczym.

Progi zagrożenia a odpowiedzialna ochrona roślin

Progi szkodliwości opracowano, aby ograniczyć liczbę stosowanych zabiegów, a tym samym zwiększyć opłacalność produkcji, ograniczyć oddziaływanie środków ochrony roślin na zdrowie człowieka oraz na środowisko. Zanim podjęto badania nad opracowaniem wartości progowych dla poszczególnych gatunków agrofagów, producenci stosowali zabiegi ochronne rutynowo, bez wcześniejszej oceny stopnia zagrożenia. Podejmowanie decyzji o przeprowadzeniu zabiegu na podstawie oceny liczebności szkodnika, porównanej z wartością progu zagrożenia jest także jednym z warunków prowadzenia uprawy zgodnie z zasadami integrowanej produkcji i integrowanej ochrony. Tymczasem w dalszym ciągu tylko niewielka część sadowników ocenia liczebność zwalczanych owadów i roztoczy, kierując się w większym stopniu obserwacjami fenologicznymi (zielony pąk, opadanie płatków itp.) aniżeli rzeczywistą oceną zagrożenia. Wiele różnych gatunków roślinożernych owadów i roztoczy związanych z jabłonią spotkać można w kolejnych fazach fenologicznego rozwoju tego drzewa, a to oznacza iż zmiany liczebności agrofagów muszą być oceniane przez znaczną część sezonu wegetacyjnego. Pamiętać także należy, iż nie wszystkie gatunki przedstawione w załączonych tabelach występują licznie co roku, a duża liczebność niektórych z nich związana jest z przebiegiem pogody.

Progi zagrożenia dla szkodników jabłoni (część I) prezentujemy we wpisie:
 https://sad-ogrod-i-dom.blogspot.com/2018/04/znaczenie-lustracji-i-monitoringu-w.html
oraz progi zagrożenia dla szkodników gruszy (część II):
 https://sad-ogrod-i-dom.blogspot.com/2018/04/progi-zagrozenia-dla-szkodnikow-gruszy.html

 

Czereśnia i wiśnia

Najważniejszym gatunkiem związanym z tymi drzewami, wpływającym w istotny sposób na jakość i wartość plonu jest nasionnica trześniówka. Muchówka ta wyrządza największe szkody na średnio późnych i późnych odmianach czereśni i wiśni. Nasionnica jest owadem wymagającym szczególnej uwagi, toteż jego zwalczanie powinno być przeprowadzone w oparciu o precyzyjne prognozowanie i właściwą ocenę zagrożenia. Podstawowym narzędziem są pomarańczowe tabliczki lepowe, „wzmocnione” dodatkowo obecnością substancji wabiących.
Licznie występującym gatunkiem jest także mszyca wiśniowo-przytuliowa, opanowująca liście znajdujące się na zakończeniach pędów. Pozostałe gatunki takie jak licinek tarniniaczek, czy kwieciak pestkowiec spotykane są w sadach produkcyjnych rzadko, a ich najliczniejsze występowanie obserwowane jest na starych i zaniedbanych oraz zdziczałych drzewach. Pamiętać jednak należy, że licinek (motyl z rodziny namiotnikowatych) może się pojawiać gradacyjnie (w dużym nasileniu) co kilkanaście lat, toteż należy co roku śledzić jego liczebność.

Tabela: Progi zagrożenia dla szkodników czereśni i wiśni.

Śliwa

Zawiązki oraz dojrzewające owoce śliwy narażone są na zaatakowanie przez owocnicę żółtorogą (oraz inne owocnice) i owocówkę śliwkóweczkę. Na liściach przechodzą rozwój mszyce, przędziorki i szpeciele (pordzewiacze), te ostatnie mogą także żerować na pędach (zwłaszcza młodych). Mszyce oprócz nieraz bardzo licznego występowania i intensywnego żerowania mogą przenosić wirus ospowatości (szarki) śliw. Na pędach może wystąpić – niekiedy licznie misecznik śliwowy.



 Tabela: Progi zagrożenia dla szkodników śliwy.

Opracowano na podstawie:

Informator Sadowniczy, "Dokładne lustracje i systematyczny monitoring" autor:Piotr Gościło,

Link: http://sadinfo.pl/zdaniem-doradcy/11723-dokladne-lustracje-systematyczny-monitoring.html
oraz Informator Sadowniczy nr 3/2011: "Progi zagrożenia Cz. III. Dla szkodników czereśni, wiśni i śliw", autor: prof. dr hab. Kazimierz Wiech, Uniwersytet Rolniczy w Krakowie

Link: http://sadinfo.pl/download/informator_sadowniczy_2011/IS-03-2011.pdf

Progi zagrożenia dla szkodników gruszy - tabela progów cz.II

Próg zagrożenia to takie nasilenie agrofaga, po przekroczeniu którego osiągnięty zostanie próg ekonomicznej szkodliwości, a więc powstaną szkody o znaczeniu gospodarczym. 

Progi zagrożenia a odpowiedzialna ochrona roślin

Progi szkodliwości opracowano, aby ograniczyć liczbę stosowanych zabiegów, a tym samym zwiększyć opłacalność produkcji, ograniczyć oddziaływanie środków ochrony roślin na zdrowie człowieka oraz na środowisko. Zanim podjęto badania nad opracowaniem wartości progowych dla poszczególnych gatunków agrofagów, producenci stosowali zabiegi ochronne rutynowo, bez wcześniejszej oceny stopnia zagrożenia. Podejmowanie decyzji o przeprowadzeniu zabiegu na podstawie oceny liczebności szkodnika, porównanej z wartością progu zagrożenia jest także jednym z warunków prowadzenia uprawy zgodnie z zasadami integrowanej produkcji i integrowanej ochrony. Tymczasem w dalszym ciągu tylko niewielka część sadowników ocenia liczebność zwalczanych owadów i roztoczy, kierując się w większym stopniu obserwacjami fenologicznymi (zielony pąk, opadanie płatków itp.) aniżeli rzeczywistą oceną zagrożenia. Wiele różnych gatunków roślinożernych owadów i roztoczy związanych z jabłonią spotkać można w kolejnych fazach fenologicznego rozwoju tego drzewa, a to oznacza iż zmiany liczebności agrofagów muszą być oceniane przez znaczną część sezonu wegetacyjnego. Pamiętać także należy, iż nie wszystkie gatunki przedstawione w załączonych tabelach występują licznie co roku, a duża liczebność niektórych z nich związana jest z przebiegiem pogody.

Progi zagrożenia dla szkodników jabłoni (część I) prezentujemy we wpisie:  https://sad-ogrod-i-dom.blogspot.com/2018/04/znaczenie-lustracji-i-monitoringu-w.html

Jedynym gatunkiem stanowiącym istotne zagrożenie dla owocowania gruszy, i to tylko w niektórych rejonach kraju, jest miodówka gruszowa plamista, której zmiany liczebności populacji w sadzie należy śledzić przez większą część sezonu wegetacyjnego. Inny gatunek – miodówka gruszowa czerwonawa wystąpić może lokalnie, zwłaszcza w sąsiedztwie iglastych lasów, ale wydając tylko jedno pokolenie w ciągu roku nie stanowi najczęściej istotnego zagrożenia dla owocowania gruszy.
Liczna obecność populacji kwieciaka gruszowca ogranicza się do ogrodów przydomowych i działkowych. Z licznym występowaniem szpecieli – wzdymacza gruszowego oraz podskórnika gruszowca spotkać się możemy jedynie w starych, zaniedbanych sadach lub czasami także w produkcyjnych, w których w poprzednich latach nie zwracano uwagi na występowanie tych szkodników. Obydwa gatunki, jeżeli nie zostaną w porę zauważone i zwalczone, mogą po kilku latach spowodować poważne uszkodzenie liści.
Mszyce bytują na gruszy na ogół nielicznie i wymagają zwalczania wyłącznie w stwierdzonych ogniskach występowania (pojedyncze drzewa). Sporadycznie, można się także spotkać z dość licznym występowaniem pryszczarka gruszowca (zasiedla głównie liście na odrostach) oraz paciornicy gruszowianki.
Pamiętać należy, że intensywna chemiczna ochrona gruszy pociąga za sobą wyniszczenie pożytecznej entomofauny (zwłaszcza drapieżnych pluskwiaków i roztoczy), co w konsekwencji prowadzi do zwiększenia liczebności populacji miodówek, przędziorków i szpecieli.

Tabela Progi zagrożenia dla szkodników gruszy:

Opracowano na podstawie:

Informator Sadowniczy, "Dokładne lustracje i systematyczny monitoring" autor:Piotr Gościło,

Link: http://sadinfo.pl/zdaniem-doradcy/11723-dokladne-lustracje-systematyczny-monitoring.html
oraz Informator Sadowniczy nr 2/2011: "Progi zagrożenia Cz. II. Dla szkodników gruszy", autor: prof. dr hab. Kazimierz Wiech, Uniwersytet Rolniczy w Krakowie

Link: http://sadinfo.pl/artykuly-2011/22011/166-progi-zagrozenia-cz-ii-dla-szkodnikow-gruszy.html