Cięcie wiśni i czereśni

Prezentujemy artykuł prof. Augustyna Miki, który ukazał się w czasopiśmie "Sad Nowoczesny" nr 4/2004 dotyczący cięcia wiśni i czereśni.

Lipiec i sierpień to dobry czas na wykonanie tego zabiegu, kiedy już zakończymy zbiory owoców.

Pamiętajmy jednak by unikać cięcia w czasie, kiedy rośliny przeżywają stres - zwłaszcza podczas suszy.

Cięcie wiśni

Cięcie wiśni w sadzie owocującym należy wykonać po zbiorach owoców, ponieważ rany zadane drzewu w tym czasie najszybciej się goją i najmniej są narażone na infekcję przez grzyby i bakterie chorobotwórcze. Natomiast cięcie formujące korony młodych drzew wykonujemy wiosną, najlepiej w kwietniu, bo wtedy najskuteczniej daje się „pokierować" wzrostem drzew. Wiśnie w nowych sadach sadzi się tak samo gęsto jak śliwy (1000-2000 drzew na 1 ha). Zmusza to sadownika do formowania koron z pionowym przewodnikiem. Drzewka wiśni sadzone do sadu mają formę krzaczastą i bez odpowiedniego cięcia przeważnie nie tworzą przewodnika. Przewodnik można wyprowadzić skracając mocno wszystkie rozgałęzienia boczne pozostawiając jedynie 2-3 oczka przy głównym pędzie. Pęd ten będzie dominował nad pędami bocznymi i stanie się przewodnikiem. Jego pionowy wzrost można utrwalać usuwając w maju 2-3 wierzchołkowe przyrosty, które z nim konkurują. Zagrożeniem dla przewodnika w koronie wiśni są owoce obficie zawiązujące się na nim już w drugim roku po posadzeniu drzew. Wskutek dużego obciążenia owocami przewodnik zgina się i przyjmuje położenie skośne lub poziome. Wtedy też należy go przyciąć wiosną poniżej zgięcia. Latem wyrośnie nowym prosty przewodnik. Po uformowaniu koron wiśni rozpoczynamy regularne cięcie odnawiające w sierpniu po zbiorach owoców. Gałęzie, które przekroczyły 4 lata wycinamy z pozostawieniem kilku, kilkunasto-centymetrowego czopa. Młodsze gałęzie i pędy roczne pozostawiamy na owocowanie. 

Cięcie czereśni 

Zainteresowanie intensywną uprawą czereśni jest coraz większe, bo są już odmiany bardzo atrakcyjne (Kordia, Regina) oraz podkładki skarlające (PHL, Gisela 5 itp.). Dawniej sadziliśmy 300 drzew na 1 ha, teraz — 500 (półkarłowe) do 1000 (karłowe). Czereśnia z natury rośnie silnie i tworzy konary mocne, sztywne, wzniesione. Drzewo czereśni w naturalnej formie jest mało odpowiednie w gęstym sadzie, bo długie i sztywne konary zajmują dużo miejsca. Jeśli decydujemy się na zwartą rozstawę w sadzie czereśniowym, wtedy podobnie jak w uprawie innych gatunków należy wyprowadzić korony z pionowym przewodnikiem i osadzonymi na nim słabymi gałęziami. Wielkość tak uformowanego drzewa łatwo będzie można utrzymać w ryzach. Czereśnie z natury tworzy mocny przewodnik, ale obok niego wyrasta kilka pędów konkurencyjnych, które z upływem lat przekształcają się w mocne konary. Głównym zadaniem przy formowaniu młodych drzew jest niedopuszczanie do rozwoju pędów konkurencyjnych. Wycinamy je na drzewach zaraz po posadzeniu. Wyrywamy w maju lub czerwcu, gdy ukażą się na szczycie przewodnika, wtedy odginamy spinaczami, gumkami lub sznur-kami i jeśli ukażą się ponownie w sierpniu wycinamy. W pierwszych 3 latach po posadzeniu drzew unikamy skracania przewodnika, gdyż sprzyja ono wyrastaniu pędów z nim konkurujących. Tak postępując wyprowadzimy koronę czereśni, w której częścią trwałą jest przewodnik, natomiast słabsze od niego gałęzie, średnio co 4 lata, wymieniamy na młode pędy. Cięcie odnawiające czereśni wykonujemy po zbiorach owoców, a więc w lipcu i sierpniu. 

Artykuł na podstawie:  "Cięcie wiśni i czereśni" "Sad Nowoczesny" nr 4/2004, autor: prof. Augustyn Mika ISK Skierniewice; fotografie przykładowych sposobów cięcia z powyższego artykułu

Zdjęcie tytułowe: zasoby Pixabay