Porzeczki wcześnie wchodzą w okres wegetacyjny i dają plon. Owoce porzeczki czarnej (Ribes nigrum) dojrzewają w lipcu, a porzeczki czerwonej (R. rubrum) i porzeczki białej (R. gracile) – od połowy sierpnia.
Krzewy mają podobne wymagania względem stanowiska i podłoża. Poszczególne gatunki różnią się jednakże techniką uprawy – głównie sposobem cięcia.
Oczywiście trzeba przy tym pamiętać, że odporność na niekorzystne warunki (niskie temperatury, choroby czy szkodniki) w dużej mierze zależy od konkretnej odmiany.
Wymagania porzeczek
Porzeczki powinno się sadzić na stanowiskach słonecznych, ciepłych i osłoniętych od silnych wiatrów. Krzewy są tolerancyjne względem podłoża – należy jedynie unikać gleb wapiennych i ciężkich. Optymalne podłoże jest żyzne i przepuszczalne o pH wahającym się w granicach 6.0-7.0.Sadzenie porzeczek
Zakupione sadzonki porzeczek mogą mieć odkryty korzeń lub uformowaną bryłę korzeniową. Pierwsze z nich sadzi się jesienią (najlepiej od października do listopada) lub wczesną wiosną, drugie natomiast można sadzić przez cały okres wegetacyjny. Prawidłowa odległość pomiędzy roślinami wynosi 100-150cm a między rzędami 150cm.Dołki powinny mieć przynajmniej 30cm głębokości i szerokość zapewniającą swobodne umieszczenie korzeni roślin.
Podłoże na spodzie dołka warto wymieszać z nawozem organicznym (kompost, obornik) oraz popiołem drzewnym (dostarcza niezbędnego potasu).
U młodych sadzonek z reguły pozostawia się 3-4 pędy. Należy je przyciąć na wysokości ok. 30cm. Przez następne trzy lata przeprowadzanie cięcia zwykle nie jest konieczne.
Cięcie porzeczek
Technika cięcia porzeczek zależy od konkretnego gatunku i formy (pienna, szpaler). Porzeczka czarna najlepiej plonuje na pędach jednorocznych i dwuletnich. Natomiast w przypadku porzeczki białej i czerwonej najbardziej wartościowe są pędy trzy- i czteroletnie.Cięcie zimowe najlepiej wykonywać od stycznia do połowy marca a letnie – po owocowaniu. Materiał z cięcia można rozdrobnić i kompostować lub spalić – jeśli był porażony przez choroby bądź szkodniki. Każdorazowo jednak pozostawiany po cięciu materiał organiczny (pędy, liście, itp.) należy usunąć z plantacji.
Porzeczka czarna – cięcie należy przeprowadzać tak, aby na jednym krzewie pozostawić 4-6 pędy jednoroczne i 2-3 pędy dwuletnie. Pędy trzyletnie i starsze należy wyciąć,podobnie jak pędy chore, porażone, słabe i zbyt pokładające się na ziemi.
Porzeczka biała i czerwona – po trzecim roku po posadzeniu pędy należy skrócić do 5 oczek. W kolejnych latach nowe pędy, które wyrosły z tych podciętych, skraca się do 3-5 oczek. Corocznie również należy usuwać 5-6 letnie pędy. Z młodszych pędów wycina się te chore, słabe bądź zbyt nisko podkładające się.
Polecane odmiany porzeczek
Porzeczka czarna – 'Bona' (odporna na amerykańskiego mączniaka agrestu), 'Titania'(odporna na rdzę wejmutkowo-porzeczkową i amerykańskiego mączniaka agrestu);Porzeczka biała – 'Biała z Juterborg' (mało wrażliwa na antraknozę);
Porzeczka czerwona – 'Detvan' (odporna na antraknozę),
Nawożenie porzeczek
W uprawie porzeczek bardzo ważne jest nawożenie organiczne (optymalnie wykonuje się je co 2-3 lata). Można je wspomagać – szczególnie w uprawie produkcyjnej – nawożeniem mineralnym.W fazie nabrzmiewania pąków i tuż po kwitnieniu warto zastosować nawóz azotowy (mocznik, saletrzak, saletra amonowa) w dawce 2-4 kg na 100m². Wiosną podłoże warto wzbogacić również w potas (np.: siarczanem potasu) w dawce ok. 3kg na 100m². Dobre rezultaty uzyskuje się stosując także nawozy wieloskładnikowe (Cropcare, Rosafert, Nitrofoska).
Porzeczki oprócz potasu są wrażliwe na niedobór magnezu i żelaza, co objawia się zmianą barwy i kształtu liści. Nawozy stosuje się głównie w formie doglebowej, jednak przy objawach braku konkretnego składnika, efektywniejszym rozwiązaniem jest nawożenie dolistne.
Choroby i szkodniki
Głównymi problemami w uprawie porzeczki są, amerykański mączniak agrestu, krzywik porzeczkowiaczek i zamieranie pędów. Wiele odmian porzeczek jest odpornych na niektóre choroby. Poniżej przedstawiamy „popularne” choroby i szkodniki porzeczki oraz przeciwdziałające problemom preparaty.
Szkodniki porzeczek |
|
| Szkodnik | Preparat |
| Wielkopąkowiec porzeczkowy | Ortus, Ortus + Slippa |
| Przeziernik porzeczkowiec | Karate Zeon, Sherpa, Calypso |
| Mszyce | Karate Zeon, Sherpa, Decis Mega |
| Krzywik porzeczkowiaczek | Sherpa, Sumi-Aplha |
| Przędziorek chmielowiec | Ortus |
Choroby porzeczek |
|
| Choroba | Preparat |
| Zamieranie pędów | Switch |
| Biała plamistość liści i opadzina | Polyram, Signum |
| Amerykański mączniak agrestu | Zato |
| Rewersja porzeczki | Brak zarejestrowanego skutecznego preparatu |
| Szara pleśń | Switch |
| Rdza wejmutkowo-porzeczkowa | Score, Zato |
Inne zabiegi pielęgnacyjne
- Porzeczki wymagają regularnego podlewania w czasie suszy.
- Mimo że roślina jest mrozoodporna, młode sadzonki warto osłaniać na zimę.
- Dobrym rozwiązaniem jest również ściółkowanie – które w czasie sezonu wegetacyjnego podnosi temperaturę podłoża, utrzymuje wilgoć i ogranicza zachwaszczenie a zimą chroni korzenie roślin przed mrozem. Jako ściółki można używać igliwia (na niezbyt kwaśnym podłożu), kory, trocin lub kompostu.
- W razie potrzeby zaleca się stosować herbicydy lub usuwać chwasty innym sposobem.
(Artykuł i zdjęcia ze strony: zielonyogrodek.pl, autor: Michał Mazik )
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz