Sad, ogród i dom: Hodowla murarki ogrodowej

wtorek, 17 marca 2015

Hodowla murarki ogrodowej

Osmia rufa (źródło zdjęcia: www.biolib.cz )

Hodowla murarki ogrodowej (Osmia rufa L.) - krok po kroku

1. Zbieramy trzcinę

Grudzień, styczeń i luty to najlepszy okres aby zgromadzić zapasy trzciny. Duże mrozy sprzyjają temu aby wybrać się nad jezioro, rzekę, moczary i naciąć sobie odpowiednią ilość materiału potrzebnego na rurki gniazdowe. Pomimo dużych mrozów trzciniska mogą nie być zamarznięte, a o wypadek nie trudno. Lepiej być przywiązanym linką, a druga osoba powinna nas zabezpieczać.

Średnica rurki Ø 5,5÷6,5 mm i Ø 7÷8 mm. Rysunek: Tadeusz Netczuk

Materiał na gniazda: wiązka trzciny, wiercone otwory w deskach, rurki z gliny. Rysunek: Tadeusz Netczuk

2. Tniemy trzcinę

Mocnymi nożycami, dużym ostrym nożem lub sekatorem tniemy łodygi na fragmenty po 10-15 cm, 20-25 cm. To będą rurki gniazdowe. Najlepiej, żeby miały Ø 5,5÷6,5 mm i Ø 7÷8 mm. Z mego doświadczenia wynika, że cięte rurki na obrzeżach są postrzępione, aby temu zaradzić, tniemy bardzo ostrym nożem prosto, ale trzeba ciąć bardzo powoli najpierw robiąc rysę, a potem delikatnie ciąć rurkę. Do pękniętych łatwiej dobierają się ptaki.

Różne długości rurki trzcinowej 10-15 cm, 20-25 cm. Rysunek: Tadeusz Netczuk

3. Rurki umieszczamy w butelkach

Plastykowym butelkom po napojach odcinamy dna i górne ich części, tak że powstaje plastykowa tuba. W jej wnętrzu upychamy ciasno rurki gniazdowe. Najbardziej ekologicznym materiałem jest pudełko po mleku, wystarczy - odciąć dno i górę. Aby zabezpieczyć wyciąganie rurek przed ptakami, dopasowujemy do tuby odpowiednią ilość rurek, tak aby można je było do niej włożyć, następnie oklejamy szarą taśmą przylepną, wsadzamy do tuby i jeszcze w wolne miejsca wkładamy rurki trzcinowe, tak aby w tubie były dobrze utwierdzone.

Plastykowa butelka wypełniona rurkami trzcinowymi 10-15 cm, 20-25 cm. Rysunek: Tadeusz Netczuk

4. Butelki z rurkami umieszczamy w skrzyniach lub innych pojemnikach - wystawianie gniazd

Taką skrzynię każdy robi według własnego pomysłu. Warto włożyć w to trochę inwencji twórczej, aby domek przygotowany dla murarek był ozdobą na naszym podwórku, ogródku, czy też pasieczysku. Gniazda wystawiamy w terenie na wiosnę najlepiej w pierwszej połowie kwietnia, aby zdążyć przed pojawieniem się samic. Przy odrobinie szczęścia, oprócz murarki ogrodowej, z siedlisk przez nas przygotowanych mogą skorzystać inne gatunki pszczół prowadzące samotniczy tryb życia (na przykład pszczoła samotnica kukułka - nieodłączny wróg pszczoły murarki, sama gniazda nie buduje tylko zakrada się do rurki niszczy jajko murarki, a na jego miejsce składa swoje jajko). W ciągu kilku lat powinna powstać spora kolonia pszczółek.

Aby pozyskać pszczołę murarkę, uczę młodych pszczelarzy, by porobili cienkie pęki trzciny około 30 szt. i porozwieszali w różnych miejscach, czy to w ogrodzie, czy poza ogrodem; ale tak by pakiety słomek były w ukryciu. A w czerwcu zbieramy pęczki, jeżeli coś w słomkach się nam zadomowiło będziemy mieli wspaniały początek naszej pracy z pszczołą murarką. Można też nabyć pszczołę w kokonach w internecie, niektórzy pszczelarze mają nadwyżki kokonów pszczoły murarki. Warto więc pytać się znajomych pszczelarzy.